కలతలెన్ని కమ్ముకున్నా
కరిగిపోక తప్పదు
తప్పదు
గిరిగీసిన హద్దులు
కదలనివ్వకపోయినా
దూరాలన్నీ చెరిగిపోక తప్పదు.
వెలుగులోన మనసులోని
శూన్యాలు
తొలగిపోక తప్పదు.
ఆవరించిన మౌనానికి
ఆనందంతో
మాట రాక తప్పదు.
దూరమైన బంధాలు
సమయమొస్తే
దరికి రాక తప్పదు.
మొద్దుబారిన మెదడు లో
మెరుపులాటి
ఉపాయం కనిపించక తప్పదు
హృదయంలో వేదన
తరిమేసే సమయం
ఆగమించక తప్పదు
పందిరేసిన పిరికితనం
పటాపంచలు చేసేలా
ప్రసరించే వెలుగులకు...
స్వాగతం సుస్వాగతం
No comments:
Post a Comment