*1850 లలో ఫేస్ బుక్ ఉండి ఉంటే, అప్పట్లో చాటింగ్ ఎలా సాగేదో తెలుసా...!*
*అతడు :- సఖీ…!*
*ఆమె :- ప్రియా…!*
*అతడు :- రాత్రి భోజనము పూర్తి అయినదా ?*
*ఆమె :- అయినది. మరి మీరు భుజింతిరా ?*
*అతడు :- ఎపుడో...!*
*ఆమె :- ఇంకా ?*
*అతడు :- ఇపుడే ముఖ వాచకమును తెరిచితిని. అందు తమరు ఎగుమతి చేసినట్టి “స్వతః చిత్రము” మహత్తరముగానున్నది. వేల ఇష్టములను నొక్కవలెనన్న పరవశము కలిగినది మాకు. కానీ ఒక ఇష్టము మాత్రమే లెక్కకు వచ్చును కదా !*
*ఆమె :- నా యొక్క స్వతః చిత్రము తమకు అంతగా నచ్చినదా ప్రియా ?*
*అతడు :- అవును దేవి. మీ వెనకాల జాలువారుచున్నట్టి జలపాతపు అందాలు తమ అధరహాసపు సౌందర్యము ముందు తేలిపోవుచున్నవి.*
*ఆమె :- పోండి స్వామి. మీరు మరీనూ…*
*అతడు :-ముఖవాచకము నందు ఆ యొక్క చిత్రము కిందనే వ్యాఖ్యను లిఖించితిని కదా సఖి. తమరు దానిని చదవనే లేదా ? ఇతరులు దానిని చదవకనే చదువుచూ లెక్కకు మించి ఇష్టములను నొక్కుచున్నారు.*
*ఆమె :- చదవకనేం...! పలు మార్లు పరిపరి విధములా చదివితిని. మిక్కిలి ఆనందమున మునిగితిని. ఇంకనూ ఆయొక్క మకరందపు మడుగులో నుండి పైకి తేలలేక పోవుచున్నాను.*
*అతడు :- అటులనా ?*
*ఆమె :- అవును స్వామీ…*
*అతడు :- ఇంకా...?*
*ఆమె :- మీరే చెప్పాలి.*
*అతడు :- వర్షము ఎడతెరిపి లేకుండగా కురియుచున్నది. అంతర్జాలమునకు సంకేతములు బహు అల్పముగా అందుచున్నవి. సందేశముల పంపకమునకు అంతరాయము కలుగుచున్నది. ఇక పడుకునెదము. ప్రాతః కాలమున మరలా శుభోదయముతో పలకరించుకొందాము.*
*ఆమె :- అవును స్వామీ... ఇక పవళింపవలెను. మీకు శుభరాత్రి.*
*అతడు :- అటులనే దేవి. మీకును నా తరుపున శుభరాత్రి మరియు మధుర కలలు.💐*
No comments:
Post a Comment