కవి భార్య

 కవి భార్య

ఓ కవిని ఆతని భార్య, మురిపెంగా, అడిగిందిలా

"ఏమండీ ! మీరెపుడూ అమ్మ గురించే రాస్తారు, భార్య గురించి రాయరా?"

అంతే, అతని కలం పరుగులు తీసింది ఇలా .....

ఎవరో నీవు చందమామంత అందం లేదు కలువ భామంత సుకుమారం లేదు

సరస్వతీ దేవంత చదువు లేదు కనక మాలక్ష్మంత ధనం లేదు పార్వతీ దేవంత శౌర్యం లేదు

కన్నుల నిండా వెన్నెల మనసు నిండా కరుణ

మాటల్లో తేనెలా కమ్మదనం ఆకలైతే కడుపు నింపే అమ్మదనం

ప్రేమలో నాలో ఐక్యమయ్యే కనకాంబరం

ఆకాశమంత నీకు నా బతుకంతా నీవైన నీకు రెండు అక్షరాల 'భార్య' పదం చాలునా ?

గృహస్తాశ్రమ ధర్మాలు నీతోనే వానప్రస్తాశ్రమ ధర్మం నీతోనే ధర్మేన అర్థేన కామేన నాతిచరామి నీతోనే

మా అమ్మ నాతో చెప్పిన మాట ఆ చేయి పట్టుకోరా

మీ అమ్మ నీతో చెప్పిన మాట ఆ చేయి విడువకమ్మా

అలా నా దీపమైనావు నా ఇంటి మణిదీపమైనావు నా జీవితపు మణి ద్వీపమైనావు

పాలేవో నీరేవో తెలియనంతగ కలిసాం

వెన్నెలైనా చీకటైనా కలిసి ఒక్కటై సాగాం

నాలో నీవు ... నీలో నేను అమరమైన ఈ అద్వైతంలో వేలకొద్దీ తీయని గురుతులే ఎగిరే సీతాకోక చిలుకల్లా కమ్మని కవితలా .. మధుర గీతంలా మధు మాసంలా ..

అర క్షణంలో ఆవిరై పోయే కోపతాపాలు మరుక్షణంలో కలిసిపోయే అనుబంధాలు.

అదే అదే నీవు నేర్పిన భార్యాభర్తల బంధాలు

గొప్ప బహుమతులు వద్దంటివి ప్రేమతో ఇచ్చే చిన్ని జ్ఞాపకాలు చాలంటివి

భూతల్లి పిలిచేవరకు కష్టమైనా సుఖమైనా

నీతోనే నీతోనే

కన్నుల్లో నిలిచావు కంటిపాపలా

గుండెల్లో ఉన్నావు గుండె సవ్వడిలా

"మన జీవన లీల ఆనంద హేల"

ఋణం ఉండి కలిసామో ఋణం తీర్చుకోవడానికి కలిసామో తెలియదు కానీ

నీవో అద్భుతానివి నేనో నిమిత్ర మాత్రుడను

ప్రతి ఇంటిలో ప్రతి భర్తలో ఆకాశమంత 'ప్రేమైన' నీకు రెండక్షరాల 'భార్య' అను పదం చాలునా?

ఓ దేవతలారా ! ఓ కవి శ్రేష్ఠులారా !

ఈమెకో పేరు సూచించండి అమ్మలా .... తీయగా ఉండేలా !😊