మిక్సీ రిపేరింగ్ షాపు

 తణుకులో పద్మశ్రీ ధియేటర్ కి ఎదురుగా ఉన్న ఓ చిన్న మిక్సీ రిపేరింగ్ షాపు ఇది..

బాగా పట్టి పట్టి చూస్తే కానీ ఇక్కడ ఓ షాపు ఉన్నట్టు కూడా కనపడదు..

ఇంతకీ ఇదంతా ఎందుకు చెప్తున్నానా అనుకుంటున్నరేమో కదా,

అక్కడికే వస్తున్నా..!!

నిన్న మంగళవారం మా ఇంట్లో చట్నీ చేస్తుండగా సడన్ గా మిక్సీ ఆగిపోయింది..

సరే వెంటనే బాగు చేయిద్దాం కదా అని ఊరంతా తిరిగా...

మార్కెట్ సెలవు అన్ని షాపులు మూసేసిఉన్నాయి.

ఎవరో ఒకతను మన పద్మశ్రీ సందులో ఒకాయన రిపేరింగ్ చేస్తాడు అని చెప్పడంతో ఈ షాపు దగ్గరకి వెళ్ళా..

షాపులో ఒక ముసలాయన కూర్చుని ఉన్నారు..

ఆయనకు మిక్సీ చూపించి పనిచేయడం ఆగిపోయింది అని చెప్పగానే వెంటనే విప్పి చూసి ఏం పోయిందో అని చెక్ చేసాడు. ఎలాగైతే వెంటనే కంప్లైంట్ ని పట్టుకుని అందులో ఎదో చిన్న పార్ట్ పోతే అది వేసి, షోల్డరింగ్ చేసి లోపల శుభ్రంగా క్లీన్ చేసి ఎలా పని చేస్తుందో చెక్ చేసి బిగించేసి నాకు ఇచ్చారు..

ఇదంతా అయ్యే సరికి ఓ 15 నిముషాలు పట్టింది..

సరే ఎంతండీ అని అడిగా..

ఆయన 10 రూపాయలు ఇవ్వండి అన్నాడు..

అదేంటండి లోపల ఎదో పార్ట్ కూడా వేశారు అంత తక్కువేంటని అడిగా..

దానికి ఆయన అది తక్కువ రేటే 10/- సరిపోతుంది అన్నారు.

అయినా నేను 50/- ఇచ్చా ..

ఆయన తీసుకోలేదు.....

నా మిక్సి రిపేరింగ్ అయిపోయిన తరువాత ఇంకో పెద్దావిడ కారులో వచ్చి ఆయనకీ మిక్సీ ఇచ్చి పనిచేయడం లేదు అని అన్నారు , ఆయన ఆ మిక్సీ కూడా ఓపెన్ చేసి

శుభ్రంగా ఆయిల్ వేసి క్లీన్ చేసి ఇచ్చారు ఆవిడ బాబాయ్ గారు ఎంత అండీ

అని అడిగితే ఆయన అయిదు రూపాయలు ఇమ్మన్నారు ,

ఆ మాట విని అదేంటండీ అంటే అప్పుడు ఆయన నేను శుభ్రపరిచాను అంతే కదమ్మ 5రూపాయలు చాలు అని అన్నారు ,

ఇంకా ఇంత నిజాయితీగా పనిచేసే మనుషులు ఉన్నారు కాబట్టే

టైంకి వర్షాలు పడుతున్నాయి అనుకుని ఆయనకి దణ్ణం పెట్టాను..!!

ఇలాంటి మంచి మనస్సు మన వుంది అని ఈ పోస్ట్ పెడుతున్నాను...

రోషిణి నాడార్

  రోషిణి నాడార్

- భారతదేశంలోనే అత్యంత మహిళా ధనవంతురాలు 

చాలా మంది వేరే వాళ్ళకి వంద రూపాయలు సహాయం చేసినా ఫోటోలు దిగి మీడియాలో, సోషల్ మీడియాలో రచ్చ రచ్చ చేస్తుంటారు. కానీ రోషిణి నాడార్ మాత్రం వేలాది మందికి లక్షలాది రూపాయలు సాయం చేసినా కూడా... తన నుండి సహాయం పొందిన వాళ్ళు పెద్ద నాయకులు కావాలి.. పెద్ద పెద్ద సంస్థల్లో లీడర్లుగా ఎదగాలి..  భారతదేశాన్ని ముందుండి నడిపించాలి..  అప్పుడు తానే వెళ్ళి వాళ్ళతో ఫోటోస్ దిగుతాను అంటుంది.

ఎంత గొప్ప వ్యక్తిత్వం...!

ఇంతకీ ఎవరా రోషిణి నాడార్...!?

భారతదేశంలో అత్యంత మహిళా ధనవంతురాలు రోషిణి నాడార్. ఈమె ప్రత్యేకత అంతేనా అంటే కాదు. ఇంకా చాలానే ఉంది. ఇటీవలే HCL పగ్గాలు చేపట్టిన రోషిణి నాడార్ 2017 నుంచి ప్రపంచంలో అత్యంత శక్తివంతమైన 100 మంది మహిళల్లో ఒకరు. ప్రస్తుతం  భారతదేశ చరిత్రలో ఒక మహిళ, ఒక ఐటీ కంపనీ పగ్గాలు చేపట్టి చైర్మన్ అవడం ఇదే తొలిసారి.

HCL (హిందూస్థాన్ కంప్యూటర్స్ లిమిటెడ్) ని స్థాపించిన శివ నాడార్ ఏకైక కుమార్తె రోషిణి. తండ్రి చాటు బిడ్డ. ఎక్కడికి వెళ్ళినా తండ్రితోనే వెళ్తుంది. తండ్రి మాట జవ దాటదు. కానీ తానే సొంతంగా విద్యాగ్యాన్ అనే సంస్థని స్థాపించింది.  

రోషిణి నాడార్ గంట సేపు మాట్లాడితే అందులో 40 నిమిషాలు అందరూ బాగుండాలి.. పల్లెటూర్లు బాగుపడాలి.. అంటుంది. ప్రధానంగా పాఠశాల విద్య అత్యంత ముఖ్యం అంటుంది రోషిణి. పల్లెటూర్ల నుంచి కొన్ని వందల మంది విద్యార్ధులని సెలక్ట్ చేసి వాళ్ళని గొప్ప వాళ్ళగా తీర్చిదిద్దటమే ఆమె పనుల్లో ఒకటి. అదే ఆమె స్థాపించిన విద్యాగ్యాన్ లక్ష్యం. 

అందరిలాగా ఆడ మగ సమానత్వంపై మాత్రమే ఆౠ మాట్లాడదు.‌అన్ని విషయాల్లో డైవర్శిటీ ఉండాలి.. పల్లెటూరి వాళ్ళు కూడా నాయకులుగా ఎదిగి అన్ని చోట్లా వాళ్ళు అన్ని స్థానాల్లో ఉండాలి అంటుంది రోషిణి.  

1976లో HCL ని స్థాపించిన శివ నాడార్ కూడా విలక్షణ వ్యక్తిత్వం కల వ్యాపార దిగ్గజం. తమిళనాడులోని తుత్తుకూడి జిల్లాలోని తిరుచందూర్ దగ్గర్లోని మూలైపోజి అనే పల్లెటూర్లో పుట్టిన శివనాడార్ చదువు అంతా సామాన్యమైన పాఠశాల, కాలేజీలోనే సాగింది. చదువు అయ్యాక ఇంజినీర్ గా ఉద్యోగం చేస్తూ స్నేహితులతో కలిసి HCLని స్థాపించాడు. కంప్యూటర్స్ అంటే మన దేశంలో చాలా మందికి తెలియని కాలంలో వాటి హార్డ్ వేర్, సాఫ్ట్ వేర్ ఉత్పత్తుల కోసం హిందూస్థాన్ కంప్యూటర్స్ లిమిటెడ్ (HCL) ని 1976 లోనే స్థాపించాడు. ఇప్పుడు HCL భారతదేశంలో TCS, Infosys తర్వాత మూడో అతి పెద్ద ఐటీ కంపనీ. లక్షా 50 వేల మంది ఉద్యోగులు ఉన్నారు.

వృద్ధాప్యం..

 🫵 వృద్ధాప్యం.. 

నిప్పు లేకుండా హృదయాన్ని కాల్చే రక్త బంధాలు !!

 రాధాకృష్ణారావు గారికి కీసర దగ్గర లంకంత కొంప ఉంది...

 అదృష్టవశాత్తూ తన తండ్రికి ఒక్కడే కొడుకు కావడం...

 *దానికి తోడు ఇంత సెంట్రల్* *గవర్నమెంట్ జాబ్ కాబట్టి తనకు పుట్టిన పిల్లలనిద్దరిని ఉన్నత చదువులు* *చదివించారు...* 

 *ఇప్పుడు రాధాకృష్ణారావుకు డెబ్భై  ఏళ్ళు...* 

 *పెళ్లయి యాభై సంవత్సరాలు...* 

" *ముత్తైదువగా పోవాలి"* 

 *అని భార్య జానకి ఎప్పుడు అనుకునేది...* 

 *షుగర్ బీపీ ఉన్న రాధాకృష్ణారావు రాయిలా ఉన్నాడు కానీ ఆరోగ్యంగా* 

 *ఉన్న జానకి హఠాత్తుగా కన్ను మూసింది...* 

 *ఉన్నాన్నాళ్ళు చీటికి  మాటికి భార్యతో తగువు పెట్టుకున్న రావు గారు...* 

 *ఆమె పోయాకా ఆమె లేని లోటు అణువణువు కనబడుతుంది...* 

 *ఆఫీస్ ఉన్నప్పుడు హాయిగా సాగిన  సంసారం...* 

 *ఆయన రిటైర్ అయ్యాకా తన బీపీ అంతా భార్య మీద* *చూపించే సరికి ఎన్నో సార్లు*  

 *అలగి గదిలో తలుపు బిగించుకునేవాడు* ...

 *జానకి మళ్ళీ బ్రతిమాలాడుతూ* 

 

 *ఆ జ్ఞాపకాలు...* 

ఆమె బుజ్జగించిన ఆ రోజులు అన్ని రావు గారికి గుర్తుకు వస్తున్నాయి... 

ఎటూ చూసిన ఇల్లంతా జానకి ప్రతిరూపం కనబడుతుంది...

ఉన్నాన్నాళ్ళు కూర బాగాలేదని పచ్చడి బాగా లేదని ఆమెను వేధించుకు తిన్న రోజులు గుర్తుకు వచ్చి రావు కన్నీళ్లు ధారగా విలపిస్తున్నారు..

యాభై ఏళ్ళ వైవాహిక జీవితంలో ఇద్దరిదీ ఒకే మాట...

రిటైర్ అయ్యాకా మాత్రం కాస్త నోటి దురుసు రావు గారికి ఎక్కువైంది...

బయటకు వెళితే "బీపీ టాబ్లెట్స్ వేసుకున్నారా?" అని అడిగేది... 

టిఫిన్ చేసి ముందు "టాబ్లెట్స్ వేసు కొండని" ఫోన్ లో చెప్పేది...

ఇంట్లో ఉంటే ఎప్పుడో తెల్లవారి ఝామున లేచి పూజ పునస్కారాలు చేసి తొమ్మిదికల్లా టిఫిన్ రెడీ చేసి భర్తకు పెట్టీ ఆమె తినేది...

 *ఎప్పుడైతే పిల్లలకు పెళ్ళిళ్ళు అయ్యాయో అప్పట్నుంచి ఆమెకు రావు గారికి వైరం* మొదలైంది...

వాళ్ళ ఉద్యోగాలు హైటెక్  సిటి వైపు వాళ్లకు వచ్చే జీతం ఏమి సరిపోతుంది అని ఉన్న రెండెకరాల అమ్మి అమ్మాయికి అబ్బాయికి రెండు ఇళ్ళు కోనిచ్చే వరకు జానకి పోరు ఆగలేదు! పిల్లలకు సిటీలో ఇళ్ళు కొన్నకా ఇద్దరూ వాళ్ళ దగ్గర ఇమడ లేక సిటికి దూరంగా ఇలా ఒంటరి జీవితం గడుపుతున్నారు...

పైగా "నేను ముందు పోతే మీకు చేసే వారు ఉండరు" అని ఏడిపించేది...

ఎంత గిల్లి కజ్జాలు పెట్టుకున్నా కూడా భార్య భర్తలు ఒక గంట సేపటి తరువాత మాట  పట్టింపులు పక్కన పెట్టి దగ్గరయ్యేవారు...

రావు గారిదే ఎప్పుడు తప్పు అయ్యేది. జానకి ఓపిక వల్ల సంసారం ఇంత వరకు సాగింది...

పిల్లల పెంపకం... 

వాళ్లకు ఉద్యోగాలు ...

వాళ్లకు ఇళ్లు పెళ్ళిళ్ళు అయ్యే సరికి ఉన్న ఆస్తి మొత్తం అయి పోయింది...

ఇప్పుడు తన పూర్వీకుల కట్టించిన ఇల్లు...

పెన్షన్ తప్పా రాధాకృష్ణారావుకు ఏమి మిగలలేదు!!

ఈ తరం పిల్లల అభిరుచులు వేరు,  దంపతులు ఇద్దరు ఉద్యోగాలు... తీరిక లేని పనుల వల్ల తల్లి దండ్రులను చూసే ఓపిక వారికి లేదు...

పైగా తన కన్న వాళ్ళని స్కూలుకు పంపడం...

తీసుకురావడం...

ఇదే ఒత్తిడితో ప్రతి కుటుంబంలో వృద్ధ తల్లి దండ్రులు పిల్లల దగ్గర ఇమడలేక పోతున్నారు...

వాళ్ళు తినే తిండి...

ఆచార వ్యవహారాలు....

వాళ్ళ వస్త్ర ధారణ ఇప్పడి పేరంట్స్ కు నచ్చడం లేదు...

పైగా మనవలు మనవరాళ్లుతో అన్యోన్యంగా ఉందామన్నా కూడా 

"పిల్లల చదువు పాడై పోతుంది" 

"మీరు గారాబం చేయకండి" అనే మాట కొడుకు - కూతురు నుండి రావడం..

తన పిల్లలకు కొన్న ఇల్లులో కూడా తనకు *స్థానం*, లేదని  తెలిసి వచ్చే సరికి ఆప్యాయత అనురాగం అంతా కనుమరుగై పోతుంది... 

కన్న కొడుకు ఇంట్లోనే 

తల్లి తండ్రులు కాందిశీకుల్లా బ్రతుకుతున్నారు...

ఇప్పుడు కన్న తల్లి దండ్రులు పిల్లలకు *బరువు*!! 

అందుకే పండుటాకులుగా మిగిలి పోయి "దేవుడు ఎప్పుడు తీసుకెళతాడా?" 

అని చూస్తున్నారు 

రాధా కృష్ణారావు గారు. ఇవ్వాళ ఎంతో బాధకు గురయ్యారు..." ఛ...  ఇలాంటి పిల్లలను కన్నందుకా నేను ఇంత శ్రమ పడింది.. దానికి కారణం తనను కొడుకు అన్న మాటలు బాధించాయి... 

"మనసు బాగాలేక దైవ దర్శనం చేసుకోవడానికి తిరుపతి వెళ్లి వస్తా" అని పిల్లల ఇద్దరికీ చెప్పాడు...

తానే రిజర్వేషన్ చేయించుకొని వెళ్ళాడు...

ఈ నాలుగు రోజుల్లో *ఎలా ఉన్నారు నాన్న* అని పిల్లల నుండి ఫోన్ లేదు...

తిన్నారా? పడుకున్నారా? అని బాగోగులు కూడా అడిగిన పాపాన పోలేదు...

రావు గారికి పిల్లల పట్ల ద్వేష భావం ఏర్పడడానికి బోలెడు సంఘటనలు జరిగాయి...

ఒక రోజు కొడుకు ఇంట్లో ఉంటే అర్ధరాత్రి రాజమండ్రి నుండి దిగిన అత్తా మామను తీసుకురావడానికి కొడుకు కారులో వెళ్లి తీసుకువచ్చాడు...

తాను రైల్వే స్టేషన్ కు వెళ్ళాలి అంటే క్యాబ్ లో వెళ్ళమని ఆఫీస్ కు వెళ్లి పోయాడు...

వారింట్లో ఉంటే  పిల్లలకు వాళ్ళు టిఫిన్ లు క్యారేజ్ లు కట్టి అటు ఆఫీస్ కు ఇటు స్కూల్ కి పిల్లలను పంపాకా "నాన్నా డైనింగ్ టేబుల్ మీద టిఫిన్ ఉంది... తినండి" అని కొడుకు ఫోన్ చేసి చెప్పాడు... ఇంట్లో ఉన్న రెండు రోజుల్లో కోడలు "ఎలా ఉన్నారు మావయ్య" అని కూడా అడగలేదు... పైగా మనవరాలు మనవడితో గదిలో పడుకుందామని అనుకుంటే హాల్లో మంచం వేసి పరుపు వేసి పడుకోండి... అని కొడుకు అన్నప్పుడే అదే అర్ధరాత్రి తన ఇంటిలో వెళ్లి పోదామని కోపం వచ్చింది రావు గారికి.. 

అయిన తమాయించుకొని ఉన్నాడు...

తెల్లవారే తన బట్టలు సర్దుకొని *వెళ్లి వస్తా బాబు* అంటే *సరే నాన్నా* అన్నాడు తప్ప ఉండమని అనలేదు! తాను క్యాబ్ మాట్లాడుకొని కూతురు ఇంటికి వెళితే వెళ్ళిన రోజు బాగానే చూసింది... మరో రోజు ఉందామని అనుకొని తాను టీవీ చూస్తుంటే "నాన్నా అల్లుడు గారి పెదనాన్న పెద్దమ్మ వాళ్ళ బంధువులు వస్తున్నారు... వాళ్ళు మూడు నాలుగు రోజులు ఉంటారట... మీరు అన్నయ్య ఇంట్లో ఈ మూడు రోజులు ఉండండి తిరిగి నా దగ్గరికి రండి" అన్న మాట కూతురు నోట వినగానే  స్నానం చేయకుండానే ప్యాంట్ షర్ట్ వేసుకొని బ్యాగ్ సర్దుకొని *సరే అమ్మా ఆరోగ్యం జాగ్రత్త* అని లిఫ్ట్ దిగాడు...

వెంటనే ఆటో మాట్లాడుకొని పబ్లిక్ గార్డెన్ వెళ్లి ఒక చెట్టు చాటుకి వెళ్లి బోరున విలపించాడు...

తాను - జానకి ఏ యాత్రలకు వెళ్ళిన కూడా పిల్లలను అల్లారు ముద్దుగా చూసుకొని చలి పెడుతుందేమో అని రగ్గులు కప్పి పొదివి పట్టుకొని పెంచిన వీళ్ళు *మా ఇంట్లో పడుకోవడానికి స్థానం లేదు* అని నిర్మోహమాటంగా అనడం రాధాకృష్ణా రావు గారు జీర్ణించుకోలేక పోతున్నా రు...!! 

జ్వరాలు రోగాలు వస్తే ఆసుపత్రికి తీసుకెళ్ళి వాళ్ళు స్వస్థత చేకూరే వరకు ఆసుపత్రి వరండాలో పడుకొని పిల్లలను పెంచితే ఇదా వాళ్ళు చేసే నిర్వాకం! తన లాగే పబ్లిక్ పార్కుల్లో మూగ రోదన చేస్తున్న తన వయసు వాళ్ళు కనబడ్డారు రావు గారికి... 

భారతీయ కుటుంబ వ్యవస్థ ఇంత చిన్న భిన్నం కావడానికి కారణం 

ఈ సాఫ్టు వేర్ జాబులా?  

లేక 

ఉమ్మడి కుటుంబ వ్యవస్థ విలువలు పాటించక పోవడానికి 

మా తరమే కారణామా?! అన్న ప్రశ్న రావు గారిలో  మొదలైంది..

అసలు జీవితం అనే రైలు ప్రయాణంలో ఫ్లాట్ ఫాం ఫ్రెండ్ గా పిల్లల్తో ఉండాలి...

స్టేషన్ రాగానే దిగిపోయే ప్రయాణికుడిలా మనం మారాలి...

అన్న దృఢ నిశ్చయం రావులో మొదలు అయింది...

వెంటనే తన ఫోన్ లో నుండి కొడుకు కూతురు కాంటాక్ట్ నెంబర్లు తీసేశాడు...

తన ఇంటికి చేరి ఇల్లంతా పని వాళ్ళతో శుభ్రం చేయించి కేవలం జానకి ఫోటో మాత్రమే ఇంట్లో తనకు కనబడేలా...

బెడ్ రూంలో పెట్టాడు...

పక్కనే హోటల్ వానీ దగ్గరికి వెళ్లి ఉదయం టిఫెన్, మధ్యాన్నం భోజనం రాత్రి రెండు చపాతీలు పంపేలా ఏర్పాట్లు చేసుకున్నాడు.

పక్కనే ఉన్న టీ కొట్టు వాడితో ఉదయం సాయంత్రం కాఫీ తీసుకు వచ్చేలా ఏర్పాట్లు చేసుకున్నాడు...

తన సెల్ లో టైమ్ ప్రకారం ట్యాబ్ లెట్స్  వేసుకునేలా అలారమ్ పెట్టుకున్నాడు...

నెలకు పది రోజులు ఇండియా టూర్ ట్రావెల్స్ వాడికి టికెట్ బుక్ చేసేలా ప్లాన్ చేసుకున్నాడు...

ఇపుడు పిల్లలు ఫోన్ చేసిన ఎత్తడం లేదు... 

భవ బంధాలు అన్ని తెంపుకుని తనకు నచ్చిన జీవితాన్ని గడిపేలా ప్లాన్ చేసుకున్నాడు!

ఒంటరి తనం అనేది మనసు మాట! *తన మాటే మనసు వినేలా,* మనో నిబ్బరం తెచ్చుకున్నాడు! ఇప్పుడు ఆయన రోగాలు తగ్గు ముఖం పట్టాయి! 

 *తొంబై ఏళ్ళ వయసులో కూడా చలాకీగా ఉన్న తన దగ్గరికి రిటైర్ అయి ఫారిన్ లో సెటిల్ అయిన తన కొడుకుల దగ్గర ఇమడలేక తండ్రి పంచన చేరిన తన కొడుకు హాల్లో టీవీ చూస్తుంటే గదిలో నుండి వచ్చిన రావు గారికి తన కోడలు కొడుకుతో* *మట్లాడుతున్న సంభాషణ వినపడింది... "ఏమండీ నేను అమెరికాలో ఇమడలేక పోతున్నాను* *ఇక్కడ మన పిల్లలు పని మనుషులకన్నా హీనంగా చూస్తున్నారు నేను మీ దగ్గరికి  వస్తాను* అన్న భార్య మాటలకు చూసావా వృద్దాప్యం ప్రాయ చిత్తం ఏమిటంటే...

భార్యా వియోగం, (స్త్రీలు భర్త అని అన్వయించుకోవాలి) లోక నింద, రుణభారం (అప్పులు), నీచులకు తగ్గి ఉండాల్సిన పరిస్థితి, దారిద్ర్యం అనుభవిస్తున్న తరుణంలో ఇష్టమైనవారు వచ్చి పలకరించడం - ఇవన్నీ తట్టుకోలేని బాధలు. 

ఈ ఐదు అంశాలు నిప్పు అవసరం లేకుండా హృదయాన్ని కాల్చేస్తాయి. అవమానభారంతో దహించుకుపోతారు !!

 *మీ ఆస్తులు మీ దగ్గరే ఉంచుకోండి, మీ తర్వాతనే పిల్లలకు ఇచ్చే ఏర్పాటు చేసుకోండి.* 

_*కాబట్టి వృద్ధ తల్లితండ్రులు... ప్రతిదానికి కుచించుకుపోయి, "బేలగా" బ్రతక్కండి... నిబ్బరంగా ఉంటూ కనీసం ఇప్పుడైనా మీకోసం.. ఒకరి కోసం ఒకరు సుఖంగా సంతోషంగా  బ్రతకండి..!!!*

Let's know all

 

ఇలాంటి కొడుకు దొరకడం

 ఇలాంటి కొడుకు దొరకడం 

ఎంత గొప్ప విషయం ఆ తల్లిదండ్రులకి 

Here comes a Great Personality

వీడు కదా నిజమైన హీరో

👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

నిన్న మా ఆఫీస్ లో బిల్డింగ్ వర్క్స్ జరుగుతున్నాయి 

ముగ్గురు పని చేస్తూ అటూ ఇటూ తిరుగుతున్నారు

అందులో ఈ అబ్బాయి  నా దగ్గరకి వొచ్చి సార్ ఒక డౌట్ ఉంది చెబుతారా అని అడిగాడు

ఏంటి చెప్పు అన్నాను, వెంటనే ఫోన్ తీసి ఎదో ఒక డాక్యుమెంట్ ఓపెన్ చేసి ఇందులో ఒక పాయింట్ అర్ధం కాలేదు అన్నాడు 

చూస్తే ఎదో NIT Warangal  ది ఒక సర్కులర్ అది, ఇదెందుకు నీకు అని అడిగాను, మా కాలేజీ వారు పంపారు సార్ అన్నాడు 

షాక్ అయ్యాను, ఏమి చదువుతున్నావు అన్నాను

అమాయకం గా చెప్పాడు 

NIT WARANGAL CSE 2 nd year అన్నాడు

మరి ఇక్కడ ఏంటి అన్నాను 

మాది శ్రీకాకుళం సార్, నెల్లూరు లో అమ్మ నాన్న పని కి వొస్తారు 

హాలిడీస్ కి నేను కూడా నెల్లూరు కి వొచ్చాను సార్ 

అమ్మా నాన్న పనికి వెళ్తారు, వాళ్ళు కు కొంచం హెల్ప్ చేద్దాము అని వొచ్చాను అన్నాడు 

JEE Mains ఎంత ర్యాంకు అంటే All INDIA 5000 అన్నాడు 

ఎంత గొప్ప వాడు కదా

తల్లితండ్రుల డబ్బులు తో  డ్రగ్స్, గంజాయి, సినిమాలు, మోడరన్ బైక్స్ వాడి ఎంజాయ్ చేస్తున్న ఈ సమాజంలో  

ఇలాంటి వాడు నిజంగా అద్భుతం, ఆదర్శం 🙏

#NITWarangal #Inspiration #RealHero

అరటి ఆకులు

 అరటి ఆకులు

ఈమధ్య చెన్నై వెళ్ళినప్పుడు కంచికి వెళ్ళి వస్తుండగా బాగా ఆకలివేసి ఓ హోటలు దగ్గరకు వెళ్ళాము. మధ్యాహ్నం సమయం హోటల్ లో భోజనం తయారై వడ్డించడానికి రెడీగా ఉంది. వివిధ రకాల వంటలు వేడి వేడిగా ఉన్నాయి.

బాగా ఆకలిమీద ఉన్న మేము టొమేటోబాత్ తీసుకురమ్మని సర్వర్ కు చెప్పాము. అప్పుడు ఆ హోటల్ మేనేజరు వచ్చి కాసేపు ఆగాలని మర్యాదగా చెప్పాడు. ఎందుకు అని అతన్ని అడిగాము. దానికి అతను ఇలా చెప్పాడు.

.

" అరటి ఆకులు రావడానికి 10 నిమిషాలు పడుతుంది.అవి రాగానే మీకు

అందులోనే టొమేటోబాత్ ఇస్తాము. దయచేసి ఓపిక పట్టండి " అనిచాలా వినయంగా చెప్పాడు. చిన్న హోటల్ అయినా చాలా శుభ్రంగా ఉంది. చేసేదేం లేక అలాగే కూర్చున్నాము.

కాసేపటికి అరటి ఆకులు రాగానే మాకు టొమేటోబాత్ సర్వ్ చేశాడు. తింటూ

అతనితో మాటలు కలిపాము.

" అరటి అకులు లేకపోతే ఏమైంది ??? ఇప్పుడంతా ప్లాస్టిక్ ప్లేట్లు వచ్చాయి కదా!

పైగా అవి రేటు కూడా తక్కువే కదా! మీరు అరటి ఆకులోనే వడ్డిస్తున్నారు.

దానికేమైనా కారణం ఉందా? అని అడిగాము.

.

" నిజమే! మీరు చెప్పినట్లు ప్లాస్టిఫ్ ప్లేట్లు చాలా చవకే అరటి ఆకులతో పోలిస్తే!

కానీ, ఆ ప్లాస్టిక్ ప్లేట్లల్లో తింటే రకరకాల జబ్బులు వస్తున్నాయని చెపుతున్నారు.

నేనేమీ చదువుకోలేదండీ! అన్నీ మంచిగా ఉన్నవి తింటేనే రోగాల బారిన పడుతున్నాము. నా హోటలుకు వచ్చే వారు ధనవంతులు కాదండీ..... లక్షల్లో రోగాలకు ఖర్చు పెట్టటానికి. వారు ఆరోగ్యంగా ఉంటేనేకదా మా హోటలుకు వచ్చేది. వారివల్లనే

కదా నా కుటుంబం బ్రతుకుతోంది.

.

 కొంతమందికి ఉపాధి కలిగేది వారివల్లనే

కదా! అలాంటప్పుడు నేను నా పదార్థాలను వారికి అరటి ఆకుల్లోనే పెట్టడం మంచిదనిపించింది. పైగా అరటి ఆకుల్లో వేడి పదార్థాలు పెట్టినప్పుడు ఆ ఆకులోని ఔషధ గుణాలు వారికి మంచి చేస్తాయని విన్నాను.

.

నాకు ప్లాస్టిక్ ప్లేట్లు వాడితే మహా అంటే 300 మిగులుతాయేమో! కోటీశ్వరుడిని కాలేను కదా! అందుకే కాస్త రేటు ఎక్కువైనా నేను

అరటి అకులే వాడతాను. మీరు బాగుంటేనే నేను బాగుంటాను "అంటూ ఆప్యాయంగా మరింత కొసరి కొసరి వడ్డించాడు.

.

నిజంగా నాకు చాలా ఆశ్చర్యం వేసింది. చెడిపోయిన పదార్థాలను కూడా మంచివాటిలో కలిపేసి ప్లాస్టిక్ ప్లేట్లల్లో వడ్డించే చాలా పెద్ద హోటల్ వాళ్ళు

ఇతని ముందు చాలా చిన్నగా కనిపించారు నాకు. అతని సహ్రుదయానికి నిజంగా మనస్ఫుర్తిగా అభినందించి సంతృప్తిగా బయటకు వచ్చాము.

.

ఎంతమంది హోటల్ యజమానులు ఇలా ఆలోచిస్తున్నారు చెప్పండి.

నిజంగా ఆ హోటల్ యజమాని అభినందనీయుడు.

Email లేదు కదా..?

  "Email లేదు కదా..? 

అదే నా అదృష్టం!" – 

ఒక సాధారణ వ్యక్తి అసాధారణ విజయగాధ 💼🍅

ఒకప్పుడు ఓ నిరుద్యోగ యువకుడు "Microsoft" సంస్థలో Office Boy ఉద్యోగానికి దరఖాస్తు చేశాడు.

👉 ఇంటర్వ్యూలో పాల్గొన్న అతడు, తుడిచిన నేల చూసి HR మెచ్చిపోయాడు.

"నువ్వు సెలెక్ట్ అయ్యావు, నీ Email అడ్రెస్ చెప్పు, ఫారమ్ పంపిస్తాను" అన్నాడు.

అయితే...

"నాకు కంప్యూటర్ లేదు సార్... Email లేదు" అన్న యువకుడు.

💔 "Then you don’t exist!" అన్న HR.

"Email లేకపోతే నీవు కనిపించని మనిషివి, మేము నిన్ను నియమించలేము" –

 నిశ్శబ్దంగా తల వంచి బయటకు వచ్చాడు.

కేవలం $10 డాలర్లు చేతిలో ఉన్నాయి.

ఆ టక్కున ఒక ఆలోచన. టమాటాలు కొని డోర్ టు డోర్ అమ్మాడు.

👉 రెండు గంటల్లోనే డబ్బు రెట్టింపు. రోజూ అదే ప్రయత్నం…

రోజులు కాదు… సంవత్సరాల్లో అతను 👉 కార్ట్ → ట్రక్ → స్వంత కంపెనీ స్థాయికి చేరుకున్నాడు!

5 ఏళ్ల తరువాత, అమెరికాలో అతను పెద్ద Food Retailer అయ్యాడు.

ఒకరోజు లైఫ్ ఇన్సూరెన్స్ తీసుకునే సందర్భంలో బ్రోకర్ అడిగాడు:

"మీ Email అడ్రెస్ చెపండి సార్"

అతను నవ్వుతూ అన్నాడు:

"నాకు Email లేదు."

బ్రోకర్ ఆశ్చర్యంగా:

"ఇంత గొప్పగా ఎదిగారు, Email ఉండి ఉంటే ఇంకెంత దూరం వెళ్ళేవారు!"

అవకాశం వచ్చినప్పుడు, అతని సమాధానం:

"Email ఉండి ఉంటే... నేను ఈరోజు మైక్రోసాఫ్ట్ ఆఫీస్ బాయ్‌గానే ఉండేవాడిని!"

✨ ఈ కథ ఏమి చెబుతోంది?

🔹 జీవితంలో ఓ "తిరస్కారం" కొత్త జీవితాన్ని మొదలుపెడుతుంది.

🔹 Opportunity అనేది వస్తే పట్టుకోాలి – రాకపోతే సృష్టించాలి.

🔹 Internet లేకపోతే ఏమీ జరగదని కాదు, నిజమైన శక్తి మన ఆలోచనలలో, మన కృషిలో ఉంది.

Internet అనేది ఒక టూల్ లాంటిదే అదే జీవితం కాదు.

📌 మీ అభిప్రాయం ఏమిటి?

ఈ కథ మీ మనసును హత్తుకుందా?

ఈ కథతో మీ జీవితం గురించి ఏమైనా గుర్తుకు వచ్చిందా?

Comment చేయండి.

భార్య – భర్త 2

భార్య – భర్త 2

 *భార్యను అర్థం చేసుకోవడం అనేది ఒక శాస్త్రం కాదు, కానీ ప్రేమ, ఓర్పు, మరియు సరైన కమ్యూనికేషన్ ఉంటే, మీరు ఆమె మనసు సులభంగా గెలవవచ్చు. కింద కొన్ని నిజమైన మరియు ఉపయోగకరమైన సూచనలు ఉన్నాయి:*

❤️ 1. వినడం — నిజంగా వినడం!

 భార్య మాట్లాడుతున్నప్పుడు, మధ్యలో అంచనా వేయకుండా, పూర్తిగా ఆత్మలోంచి వినండి. చాలాసార్లు ఆమె "సలహా" కోసం కాదు, "సాంత్వన" కోసం మాట్లాడుతుంది.

➡️ Example:

ఆమె: "ఇవాళ ఆఫీసులో చాలా టెన్షన్ అయ్యింది."*

*మీరు: "ఏమైంది చెప్పు… నీకు అలా అనిపించడమేం కారణం?" అనే విధంగా స్పందించాలి. “పెద్దగా పట్టించుకోకే!” అనకూడదు.

🤝 2. గుర్తించండి ఆమె కూడా మనసు ఉన్న మనిషే!

ఆమె పని, కుటుంబ బాధ్యతలు, శారీరక మరియు మానసిక ఒత్తిడిని గుర్తించండి. చిన్న పనికి కూడా "ధన్యవాదం" అంటే ఎంత ఆనందిస్తుందో చూస్తే ఆశ్చర్యపోతారు.

💬 3. ఓపెన్ కమ్యూనికేషన్

మీరు ఏమనుకుంటున్నారో స్పష్టంగా చెప్పండి. అర్థంకాని మౌనం తప్పుడు అర్థాలకే దారి తీస్తుంది. ఆమె కూడా తన భావాలను చెప్పగల అవకాశం ఇవ్వండి.

🤗 4. చిన్న విషయాలు – పెద్ద ప్రేమ చూపిస్తాయి

చిన్న సర్ప్రైజులు, మెసేజ్‌లు, ఆమెకు నచ్చిన పనులు చేయడం  ఇవి ఆమె హృదయానికి దారి తీస్తాయి.

➡️ ఉదాహరణకు: "నీవు వండిన ఆ పులిహోర... అదిరిపోయింది!" అని చిన్న మెసేజ్ పెట్టండి.

😌 5. తప్పు చేస్తే ఒప్పుకోవడం – గర్వంగా కాదు, ప్రేమగా!

"నాకు తెలిసి నేనేం తప్పు చేయలేదు!" అనే భావం కాకుండా, “ఏమైనా నిన్ను బాధపెట్టినట్లైతే, సారీ. మనం మాట్లాడుకుందాం” అని చెప్పడం గొప్ప పరిష్కారం.

🧠 6. ఆమె భావజాలం అర్థం చేసుకోండి

అతడు లాజిక్‌తో ఆలోచిస్తాడు. ఆమె ఎమోషన్‌తో. అప్పుడు సమస్య “యవ్వనపాటి తలపడలాగా” కాకుండా, “తనవాడి హత్తులో పంచుకోవాల్సిన బాధగా” మారుతుంది.

🤔 సంక్షిప్తంగా చెప్పాలంటే:

 ఆమె మనసు గెలవాలంటే... శబ్దం తగ్గించి హృదయాన్ని పెంచండి."

మీరు ప్రేమను చూపించే విధానం ఎలా ఉందో చెబితే, మీకోసం వ్యక్తిగత సలహాలు కూడా ఇచ్చేలా చూస్తాను! ❤️

(వివాహం కొత్తగా జరిగిందా? 

లేక ఏళ్లతరబడి అనుభవంలో ఉన్నారా?)

Note : పెళ్లిగాని పొరగాళ్లకి... 

పెళ్లయి ఇంట్లో పోరు అనునుకేవాళ్లకు అంకితం...

స్కూల్ టీచర్ కష్టాలు

 స్కూల్ టీచర్ కష్టాలు 

ఒక స్కూల్లో టీచర్ దగ్గరికి ఇద్దరు ఆడపిల్లలు కవల పిల్లలు చిన్న పాపలు వచ్చేవాళ్ళు వాళ్లని రోజు దిగబెట్టడానికి వాళ్ళ పని అబ్బాయి కూడా వచ్చేవాడు.

 టీచర్ ఒకరోజు ఒక పాపని మీ పేరేమిటి అడిగింది ఆ పాప అప్పన్న అన్నది రెండవ పాపని నీ పేరేమిటి అడిగింది ఆ పాప కూడా అప్పన్న అన్నది పని అబ్బాయిని మీ పేరేమిటి అడిగింది అతడు కూడా అప్పన్న అన్నాడు టీచర్ కి కోపం వచ్చింది ఇదేమిటి వేళాకోళంగా ఉందా అన్నది మరుసటి రోజు పిల్లల్ని దిగబెట్టడానికి వాళ్ళ అమ్మ వచ్చింది టీచర్ వెళ్లి జరిగిన విషయం చెప్పింది.

 అప్పుడు ఆ పిల్లల తల్లి నవ్వుతూ ఇలా చెప్పింది పాపల పేర్లు అపర్ణ అర్పణ నోరు తిరగక చిన్నవాళ్ళు కాబట్టి అప్పన్న అని చెప్తారు మా పని అబ్బాయి పేరు నిజంగా అప్పన్న అని చెప్పింది టీచర్ కూడా నవ్వేసింది.

మీరు టీచర్ అయితే ఇలాంటి కష్టాలు నవ్వులు మాకు షేర్ చేయండి.

Whatsaap ద్వారా 9848696955 నెంబర్ కు పంపండి.