Holiday work

 Holida

y home work

10th

9th

8th

నెలలో కేవలం 28 రోజులు మాత్రమే

 

నెలలో కేవలం 28 రోజులు మాత్రమే

*హైద్రాబాద్లో ఓ మహిళ తన పాత పూర్వీకుల ఇంటిని PG గా మార్చింది. ఆ ఇంట్లో 10-12 గదులు ఉన్నాయి, ఒక్కో గదిలో 3 బెడ్లు ఉంటాయి. చాలా మంది విద్యార్థులు, ఉద్యోగులు అక్కడ ఉంటున్నారు*

ఆమె వాళ్లు టిఫిన్, రాత్రి భోజనం, అవసరమైనవారికి ప్యాక్డ్ లంచ్‌ కూడా ఇస్తారు. భోజనం ఎంతో రుచిగా ఉండటం వల్ల అందరికీ ఇష్టం.

కానీ అక్కడ ఓ ప్రత్యేకమైన నిబంధన ఉంది – నెలలో కేవలం 28 రోజులు మాత్రమే వంట చేస్తారు. మిగతా 2-3 రోజులు అందరూ బయట తినాలి. ఆ రోజుల్లో కిచెన్ కూడా మూసివేస్తారు.

ఒకసారి ఆమెని అడిగాను – “ఇలాంటీ రూల్ ఎందుకు పెట్టారు?”

ఆమె నవ్వుతూ ఇలా అన్నది: “మేము కేవలం 28 రోజులకే ఫుడ్ ఛార్జ్ చేస్తాం. అందుకే వంట కూడా 28 రోజులు మాత్రమే.”

మళ్లీ అడిగాను – “ఇలా ఎందుకు చేస్తారు?”

ఆమె అప్పుడు గట్టిగా చెప్పింది: “మొదట్లో ప్రేమతో వండేదాన్ని. కానీ ఎప్పుడూ ఫిర్యాదులే – ఒక్కోసారి ఉప్పు ఎక్కువ, ఇంకోసారి తక్కువ. ఎప్పుడూ అసంతృప్తి. అప్పుడు కోపంతో ఈ నిర్ణయం తీసుకున్నాను.

ఈ 2-3 రోజుల్లో వాళ్లు బయట తినాల్సి వస్తుంది. అప్పుడు ఇక్కడ వంట భోజనం విలువ అర్థమవుతుంది. తర్వాత మిగిలిన రోజుల్లో ఎలాంటి ఫిర్యాదులూ ఉండవు.

ఎక్కువ సౌకర్యం మనిషిని అసంతృప్తిగా, అలసుగా మారుస్తుంది.

మన దేశంలో కూడా కొంతమంది ఇలా ఉంటారు – ఎప్పుడూ లోపాలే చూస్తారు. అటువంటి వాళ్లు ఓసారి పాకిస్థాన్, అఫ్గానిస్తాన్, శ్రీలంక లాంటి దేశాల్లో కొద్దిరోజులు గడిపితే మన దేశం విలువ తెలుస్తుంది.

*ఒక సాధారణ మహిళ చెప్పిన గొప్ప జీవన సత్యమిది* 

😌

భార్య రాసిన ఉత్తరం

 🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳

          ఇది ఒక భార్య తన భర్త అకాల మరణం తరువాత రాసిన భావోద్వేగభరితమైన, భావప్రధమైన మరియు జీవితాన్ని నేర్పే ఉత్తరం. దయచేసి దీన్ని పూర్తిగా చదవండి మరియు అవసరమైనవారికి షేర్ చేయండి.

ఒక భార్య రాసిన ఉత్తరం – 

భర్త యాక్సిడెంట్‌లో చనిపోయిన తర్వాత

(నిజమైన సంఘటన ఆధారంగా)

"నా భర్త మరణించిన తర్వాత నేర్చుకున్న పాఠాలు"

మనం ఎప్పుడూ అనుకుంటుంటాం – మేము ఎప్పటికీ బతుకుతాము.

చెడు సంఘటనలు ఎప్పుడూ ఇతరులకే జరుగుతాయి అనుకుంటాం.

కాని అదే విషాదం మన మీదకు వచ్చినప్పుడు, జీవితం ఎంత అస్థిరంగా ఉందో అప్పుడు మాత్రమే తెలుస్తుంది.

నా భర్త ఒక ఐటీ ప్రొఫెషనల్ – టెక్నికల్ పనుల్లో చాలా శ్రద్ధ.

నేను ఒక చార్టర్డ్ అకౌంటెంట్.

మీరు ఊహించవచ్చు – పర్ఫెక్ట్ కపుల్ అనిపించేవాళ్లం.

నా భర్త టెక్నికల్ కావడంతో తన జీవితం అంతా ల్యాప్‌టాప్‌లోనే ఉండేది –

తన “to-do list”, ఇ-బిల్లులు, బ్యాంక్ స్టేట్మెంట్లు, ఇమ్పార్టెంట్ పాస్‌వర్డ్స్ కోసం "IMPWDS" అనే ఫోల్డర్ కూడా ఉండేది.

ల్యాప్‌టాప్‌కే పాస్‌వర్డ్ ఉండేది.

అన్నీ ఆల్ఫాన్యూమరిక్ మరియు స్పెషల్ క్యారెక్టర్స్ తో ఉండే పాస్‌వర్డ్లు – కనుక గెస్ చేయడం అసాధ్యం.

ఆఫీస్ పాలసీ ప్రకారం ప్రతి 30 రోజులకు పాస్‌వర్డ్ మార్చాలి.

ప్రతి సారి నేనడిగేవాడిని – "ఈ సారి పాస్‌వర్డ్ ఏమిటి?" – కానీ గుర్తుపెట్టుకునే ప్రయత్నం చేసేదాన్ని కాదు.

మీకు అనిపించవచ్చు – నేను చార్టర్డ్ అకౌంటెంట్ కాబట్టి అన్ని విషయాలు సక్రమంగా డాక్యుమెంటెడ్‌గా ఉంటాయని.

కానీ నమ్మండి – ఆఫీస్ పేపర్లలో ఎంత క్రమంగా ఉన్నా, హౌస్‌హోల్డ్ విషయాల్లో అంతే నిర్లక్ష్యం చేస్తాము.

ఇంటి పనులు ఎప్పుడూ రేపటికి వాయిదా వేస్తూ ఉంటాము.

ఒక రోజు నా భర్త ఆఫీసు నుంచి తిరిగి వస్తూ రోడ్ యాక్సిడెంట్‌లో చనిపోయాడు. అతని వయస్సు కేవలం 33 ఏళ్ళు.

ల్యాప్‌టాప్ క్రాష్ అయిపోయింది – అందులోని సమాచారం అంతా పోయింది.

ఫోన్ పూర్తిగా ధ్వంసమైంది.

కాని ఇది కేవలం ఆరంభం మాత్రమే…

9 ఏళ్ల పెళ్లి జీవితం – పిల్లలు లేరు – మేమిద్దరం మాత్రమే. ఇప్పుడు నేను ఒంటరిగా ఉన్నాను.

నా ప్రొఫెషనల్ నాలెడ్జ్ కొంతవరకు ఉపయోగపడింది – కాని పూర్తిగా కాదు.

ఆయన బ్యాంక్ అకౌంట్స్‌లో నామినేషన్ లేదు.

ఇన్సూరెన్స్‌లో నామినీ ఆయన తల్లి – ఆమె రెండు సంవత్సరాల క్రితమే మరణించారు.

ఇమెయిల్ పాస్‌వర్డ్ నాకు తెలియదు.

ఏ బిల్లులు స్టాండింగ్ ఇన్‌స్ట్రక్షన్‌తో పేమెంట్ అవుతున్నాయో కూడా తెలియదు.

ఆఫీస్ సంబంధిత పనులు మరింత క్లిష్టంగా మారాయి —

ఇటీవలే ఆయన విభాగం మారింది, ఎవరికి రిపోర్ట్ చేస్తున్నారో కూడా నాకు తెలియదు.

ఫోన్ అలవెన్స్ క్లెయిమ్ చివరిసారి ఎప్పుడు చేసారో కూడా తెలుసుకోవడమే ఓ టాస్క్ అయింది.

ఇఎంఐ మీద కొనుకున్న ఇల్లు ఇప్పుడు భారంగా మారింది.

ఇన్సూరెన్స్ తీసుకోకుండా, అదే డబ్బుతో ప్రీపేమెంట్ చేద్దాం అనుకున్నాం —

ఒకరు సంపాదన ఆపితే ఏమవుతుందో అప్పుడే తెలిసింది!

ఇప్పుడు ప్రతిదీ ఓ ప్రశ్న —

డెత్ సర్టిఫికెట్, ఎఫ్ఐఆర్, పోస్ట్‌మార్టం రిపోర్ట్ —

ప్రతి ప్రభుత్వ కార్యాలయంలో ఫారాలు, ఇండెమ్నిటీ బాండ్, నోటరీ, సాక్షులు, ఒప్పంద పత్రాలు…

బైక్, కారు, భూమి, ఇల్లు — ఇవన్నీ వేర్వేరు ఆస్తులు అని అప్పుడు తెలిసింది.

బైక్ ట్రాన్స్‌ఫర్ చేయాలంటే లీగల్ ప్రాసెస్ పూర్తి చేయాలి.

సక్సెషన్ సర్టిఫికెట్ పొందడం వేరే సమస్య.

తర్వాత మొదలైంది పేరు మార్పు ప్రక్రియ — గ్యాస్ కనెక్షన్, కరెంట్ మీటర్, ఇల్లు, వాహనం, ఇన్వెస్ట్‌మెంట్లు, నామినేషన్…

నేను పూర్తిగా చిదురుముడిగా అయ్యాను.

విలాపించేందుకు కూడా సమయం లేకపోయింది —

పత్రాల కోసం జరుగుతున్న పోరాటమే జీవితాన్ని మింగేసింది.

జీవితం అంటే ఎంత తేలికగా తీసుకున్నానో అప్పుడు అర్థమైంది.

“నేను ఒక CA అయినా ఇన్ని కష్టాలు పడుతున్నానంటే, ఓ సాధారణ గృహిణి పరిస్థితి ఏమవుతుందో!” అనిపించింది.

అప్పుడు ఒక ఫ్రెండ్ చెప్పారు –

“ఇప్పుడు నువ్వు ఒంటరిగా ఉన్నావు. నీ పేర మీద విల్ లేకపోతే, ఇతర బంధువులకూ ఆస్తులపై హక్కు ఉంటుంది...”

అప్పుడు తెలిసింది – విల్ (ఇచ్చాపత్రిక) ఎంత ముఖ్యమో!

కొన్ని నెలల క్రితం ఎవరో ఇలా చెప్పేవాళ్లు అంటే నవ్వేదాన్ని.

కాని ఇప్పుడు జీవితం పూర్తిగా మలుపు తిరిగింది.

జీవితం నన్ను నేర్పిన పాఠాలు మీతో పంచుకుంటున్నాను

ఎందుకంటే మన తర్వాత మన కుటుంబానికి తలనొప్పులు కాకుండా చేయడం మన బాధ్యత.

1. నామినేషన్‌లు చెక్ చేయండి

• బ్యాంక్ ఖాతాలు

• ఫిక్స్‌డ్ డిపాజిట్‌లు, ఎన్ఎస్‌సీలు

• లాకర్‌లు

• డీమాట్ అకౌంట్‌లు

• లైఫ్/వాహన/ఆస్తి ఇన్సూరెన్స్

• ఇన్వెస్ట్‌మెంట్లు

• పీఎఫ్ మరియు పెన్షన్ ఫారాలు

పాత నామినేషన్‌లను మార్చడం మర్చిపోతాం — తల్లిదండ్రుల పేర్లు ఉంటాయి, వారు అప్పటికే చనిపోయినపుడు కూడా.

2. పాస్‌వర్డ్లు

ప్రతి విషయానికీ పాస్‌వర్డ్ అవసరం –

ఇమెయిల్, బ్యాంకింగ్, ల్యాప్‌టాప్...

మీరు లేరు అంటే, మీ సిస్టమ్ యాక్సెస్ చేయడం ఎవరి వల్ల అవుతుంది?

పాస్‌వర్డ్లు ఎక్కడైనా సురక్షితంగా రాసి ఉంచండి.

3. ఇన్వెస్ట్‌మెంట్లు

ప్రతి సంవత్సరం ట్యాక్స్ సేవింగ్ కోసం ఇన్వెస్ట్ చేస్తాం —

మీ వద్ద వాటి లిస్ట్ ఉందా?

అది కూడా ఎవరూ యాక్సెస్ చేయలేని ల్యాప్‌టాప్‌లోనే ఉందా?

4. విల్

ఒక సాదా విల్ కూడా కుటుంబానికి పెద్ద సాయంగా ఉంటుంది.

ఇండెమ్నిటీ బాండ్, నోటరీ, ఎన్‌ఓసీ, సాక్షులు — ఇవన్నీ నుంచి విముక్తి.

5. లోన్లు మరియు బాధ్యతలు

కారు లేదా ఇల్లు కొనే సమయంలో ఇలా ఆలోచించండి –

“నేను లేకపోతే, నా కుటుంబం ఈ లోన్‌ని భరిస్తుందా?”

కావడం కుదరకపోతే, లోన్ ఇన్సూరెన్స్ తప్పకుండా తీసుకోండి.

6. డిజిటల్ ప్లాట్‌ఫామ్‌లను వినియోగించండి

బ్యాంకింగ్, ఇన్సూరెన్స్, మ్యూచువల్ ఫండ్లు మొదలైన అన్నింటికీ ఆన్‌లైన్ సదుపాయాలు అందుబాటులో ఉన్నాయి.

వాటిని వినియోగించి సమయం మరియు శక్తిని ఆదా చేయండి.

నా పోరాటం ఇప్పుడే మొదలైంది.

కాని మనమందరం ఈ చిన్న విషయాలను నేర్చుకుంటే, మన ప్రేమించినవారు మనం లేని తర్వాత తక్కువ బాధపడతారు.

భవిష్యత్తులో ఏం జరుగుతుందో ఎవరికీ తెలియదు —

కాని స్కౌట్స్ మోటో చెబుతుంది:

"ఎప్పుడూ సిద్ధంగా ఉండండి!"

దయచేసి ఈ లేఖను 3 సార్లు చదవండి.

ఎంతోమందికి పంపండి.

సినిమాలు, టీవీలు చూస్తూ గంటలుగా గడుపుతాం —

కాని మన కుటుంబ భద్రత కోసం 15 నిమిషాలు కేటాయించలేమా?

*ఇల్లు నడపడం అనేది కేవలం వంట చేయడం, శుభ్రపరిచే పని మాత్రమే కాదు*—

*ఆర్థిక విషయాలు, నిర్ణయాలను అర్థం చేసుకోవడం కూడా అంతే ముఖ్యమైన పని.*

🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳🇮🇳

డాక్టర్ మినిస్టర్

 డాక్టర్ మినిస్టర్

మంచి పేరు ఉన్న  ఓ మంత్రి వర్యులు గారికి హఠాత్తు గా గుండె నొప్పి వచ్చింది, ఆపరేషన్ కోసం అమెరికా కు తీసుకెళ్లారు...!

ఆసుపత్రిలో డాక్టర్లు మంత్రి గారికి విజయవంతం గా శస్త్రచికిత్స చేసారు,

మంత్రి గారు కోలుకున్నాక డాక్టర్ గారు వచ్చి మంత్రి గారిని పలకరించారు..!

ఎలా ఉన్నారు మంత్రి గారు? ఇప్పుడేం ఛాతీ లో నోప్పి లాంటిది ఏం లేదుకదా?

అందుకు మంత్రి గారు "భలే వారే డాక్టర్ గారు, అమెరికా లో అందులో తమంతటి వారు స్వయానా ఆపరేషన్ చేసాక ఇంకెందుకు వస్తుందండి ఆ నొప్పి..

 అదే మా ఇండియా లో ఐతే ఈపాటికి టపా కట్టేసే వాన్ని, ఎంతైనా అమెరికా, అమెరికానేనండి మా ఇండియా లో గుండెకు ఆపరేషన్ అంటే లివర్ కు చేసేవారు, అమెరికా కాబట్టి బతికి బ ట్ట కట్టగలిగాను, మా ఇండియా డాక్టర్ లు శుద్ధ వేస్ట్ అండీ..అంటూ ఇంకా ఏదో చెప్పబోయారు....!

ఇక చాలు ఆపండి మీ సోది, అంటూ డాక్టర్ గారు విసురు గా లేచారు, ఆయన కళ్ళు చింతనిప్పుల వలె ఎర్రబడ్డాయి.

ఆపరేషన్ అయ్యింది కదా, దయచేసి ఇక వెళ్ళి పోండి, ఇంకోక్క మాట మీరు ఇండియా గురించి చెడుగా మాట్లాడితే సహించేది లేదు అని మంత్రి గారి మెుహం కూడా చూడకుండా వెళ్ళి పోయారు..

బిక్కచచ్చిన మెుహంతో మంత్రి గారు ప్రక్కనున్న అసిస్టెంట్ డాక్టర్ గారితో ఎవరు ఈయన ?ఎందుకలా నా మీద సీరియస్ అయ్యారు? అని అడిగారు

అందుకు ఆ అసిస్టెంట్ డాక్టర్ మీకు ఆపరేషన్ చేసిన డాక్టర్ విల్సన్ గారు ఆయనే.. ఆయన డాక్టర్ కోర్సు మీ ఇండియా లోనే చేసారు అని చెప్పాడు..

మంత్రి గారికి డాక్టర్ గారు ఎందుకలా మండి పడ్డాడో అర్ధమైంది..

డిస్చార్జ్ అవబోతూ ఆ డాక్టర్ గారితో నన్ను క్షమించండి డాక్టర్ గారు, ఏదో మాట తూలాను, మనసులో పెట్టుకోబాకండి అన్నారు,

అందుకు డాక్టర్ విల్సన్ గారు ఛ. ఛ. అలాంటిదేమి లేదండి.. 

ఇండియా గురించి తక్కువ చేసి ఓ ఇండియనే అలా మాట్లాడేసరికి తట్టుకోలేకపోయాను, నేను ఇండియా లోనే డాక్టర్ కోర్సు పూర్తి చేసాను, నాకంటే మేధావులు మీ ఇండియా లో సరైన ప్రోత్సాహం, గుర్తింపు లేక మరుగున పడుతున్నారు, మీ రాజకీయాలు, డబ్బు , కుల వివక్షలతో కోంతమంది మేధావులు అక్కడ ఇమడ లేక ఇలా విదేశాలకు వలస వస్తున్నారు, వారి మేధాశక్తి కి ఇక్కడి వారు నెత్తిన పెట్టుకున్నారు, అంత ఎందుకండీ ఇప్పుడు మీకు ఆపరేషన్ చేసిన ఈ హాస్పిటల్ చీఫ్ మీ భారతీయుడే తెలుసా?

ప్రజల సొమ్ము తో ఆపరేషన్ చేయుంచుకునేందుకు వచ్చిన మీరు ఆ ప్రజలనే తిడుతుంటే చూస్తూ ఉండలేక పోయాను, ఇకపోతే మీకు జరిగిన ఆపరేషన్ ను మీ ఇండియా లో డాక్టర్ కోర్స్ చదివే ఓ పీ జీ స్టూడెంట్ చూయింగ్ గమ్ నమిలినంత ఈజీగా చేయగలడు, కానీ మీరు చేయించుకోరు, ఎందుకంటే వారు డాక్టర్ కోర్స్ చదివారో, లేదో? లేక మీరు వేలంపాట పెట్టి అమ్మిన డాక్టర్ సీటును డబ్బు పెట్టి కోన్నవాడేమో అని మీ డౌట్?!

అందుకే ప్రతిభకే పట్టం కట్టే మా దేశంలో గౌరవంగా బ్రతుకుతున్నారు మీ భారతీయులు,

కష్టం మీ వాళ్ళది, పేరు మాత్రం మా దేశాలది,

.

నేడుఅభివృద్ధి చెందిన పెద్ద, పెద్ద దేశాలు కానీయండి, కంపెనీలు కానీయండి వారి అభివృద్ధి వెనక ఖచ్చితంగా మీ భారతీయుల కృషి ఉందనేది ముమ్మాటికీ నిజం.. మీరు వాడుకోలేరు, మేము వాడుకుంటున్నాం..టాపర్స్ అంతా మాదగ్గర ఉన్నారు, మిగిలిన వారు మాత్రం మీ దగ్గర ఉన్నారు....

తన దేశాన్ని తప్పు పట్టిన వాడు రేపు తన కన్న తల్లిని కూడ తప్పు పడతాడు..

మీకు ఇంతకంటే నేను చెప్పలేను..

సెలవ్.. గెట్ వెల్ సూన్..

మంత్రి గారికి నోరు పెగల్లేదు..

డాక్టర్ గారు అన్న చివరి మాటలు

"Get well soon" అన్నది

తన శరీరానికా? తన మనసు కా?

FA2

 

    

పెద్ధలకు పాదాభివందనం చేయటము వలన ప్రయోజనం ఏమిటి ?*

 *🧘🏻‍♂️SKY Life Foundation*

*365 Learning*

*పెద్ధలకు పాదాభివందనం చేయటము వలన ప్రయోజనం ఏమిటి ?*

🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻

*శుభకార్యాలలో పెద్దల, ఆశీర్వాదం తీసుకోవాలని, చిన్నవారు పెద్దవారి పాదాలను తాకుతారు.*

  *కేవలం శుభకార్యాల లోనే కాక పెద్దవారు, కనిపించనప్పుడు, కూడా వారి పాదాలను, తాకుతారు చిన్నవారు.*

*అసలు పెద్దవారి పాదాలను ఎందుకు తాకాలి?*

*భారతీయ సంప్రదాయంలో, పెద్దవారి పాదాలను, తాకడం అనేది గౌరవసూచికంగా ఉన్న, పురాతనపద్దతి. అయితే, కొందరు అడుగులను అపరిశుభ్రంగా  భావిస్తారు.*

*పాదాలను తాకడం వెనుక ఎన్నో అద్భుత, ప్రయోజనాలు, అర్ధవంతమైన సూచనలున్నాయి.*

*పెద్దవారి పాదాలను తాకాలంటే మన అహంకారం వదిలి తల వంచాలి. అది పెద్దవారి వయసు, జ్ఞానం, విజయాలు, అనుభవాలను గౌరవించడంతో సమానం.*

*సాధారణంగా పెద్దవారి, పాదాలు తాకినప్పుడు, వారి,ఆలోచనలు, స్పందనలు వాటి నుండి వచ్చే పదాలు చాలా శక్తివంతంగా ఉంటం వల్ల చిన్నవారికి లాభం చేకూరుతాయి.*

*పెద్దవారి పాదాలను తాకడానికి నడుము వంచి కుడిచేతిని వారి, ఎడమ కాలిమీద పెట్టాలి.  అలాగే ఎడమచేతిని వారి, కుడి కాలి మీద ఉంచాలి. అప్పుడు పెద్దవారి చేతులు, మన మీదఉంటాయి. ఇలా, చేయడం వల్ల ఒక క్లోజ్డ్ సర్క్యూట్ ఆకారాన్ని సంతరించుకుంటుంది. ఆ సమయంలో వారి, శక్తి, జ్ఞానం మనకు బదిలీ అవ్వుతాయి.*

*ఫలితంగా మంచి మనసుతో వారిచ్చే  దీవెనలు ఫలిస్తాయి.*

*పెద్దవారు ఈ భూమి మీద, నడిచి ఎంతో జ్ఞానాన్ని, అనుభవాన్ని సంపాదించడం, వల్ల వారి పాద ధూళిలో, కూడా, ఎంతో జ్ఞానం దాగి, ఉంటుంది. ‘మేము కూడా, మీ మార్గంలో  నడిచి అనుభవాన్ని,జ్ఞానాన్ని, సంపాదించడానికి, ఆశీర్వదించండి అని, చెప్పే సంప్రదాయానికి, ప్రతీకగా వారి పాదాలను, తాకుతాము.*

🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻🙏🏻

టీనేజ్ హోమ్స్

 *టీనేజ్ హోమ్స్*

ఓల్డేజ్ హోమ్స్ తో పాటు ఇప్పుడు కొత్తగా టీనేజ్ హోమ్స్ రాబోతున్నాయ్.

షాకవుతున్నారా ? అప్పట్లో ఓల్డేజ్ హోమ్స్ వచ్చినప్పుడు కూడా ఇలాగే షాకయ్యారు. కాని, ఇప్పుడు అవి నార్మల్. ఇంతకూ ఈ టీనేజ్ హోమ్స్ కథా కమామీషు ఏంటనేగా!

ఈ సంభాషణ వినండి..

 P: Parent, 

TH: Teenage Home Manager : 

P: "నమస్తే సార్ ".

TH: నమస్తే –రండి కూర్చోండి.

P: "మీరు ప్రారంభించిన హోమ్ ఫర్ ది టీనేజ్డ్ గురించి తెలుసుకోటానికి వచ్చాను సార్". 

TH: వెల్కం. అబ్బాయా అమ్మాయా?

P: "ఇద్దర్నీ జాయిన్ చేస్తా..." 

TH: ఇద్దరికీ నెలకు యాభై వేలు కట్టాలి.

P: "ఓకే సార్ .కట్టేస్తాం". 

TH: ఇంతకూ వాళ్ళ ప్రాబ్లెం ఏమిటి?

P: "మామూలే .. ఘర్ ఘర్ కీ కహానీ..."

TH: అంటే?

P: "ఇద్దరూ సెల్ ఫోన్ వదలటం లేదు".

TH: అంటే......? ఉదయం లేచిన దగ్గర్నుంచీ రాత్రి వరకూ ఫోన్ వాడుతూనే ఉంటారా?

P: "అలా చేస్తే మాకు ప్రాబ్లెం ఏముంది? అసలు నిద్రే పోవటం లేదు". 

TH: అంటే.......? రాత్రుళ్ళు ఎన్నింటి వరకూ మేలుకుoటున్నారు?

P: "ఎన్నింటి వరకూ ఏమిటి నా శ్రాద్ధం. అసలు నిద్ర పోతేగా?". 

TH: ఓహో......అర్ధమయింది. అసలు నిద్రపోకుండా 24 గంటలూ ఫోన్ వాడుతూనే ఉంటారన్న మాట.

P: "అవును".

TH: మధ్యలో ఫోన్ చార్జింగ్ కోసమైనా దూరంగా ఉండరా?

P: "అందుకు రెండు ఫోన్లు వాడుతున్నారు". 

TH: ఫోన్లు లాక్కో పోయారా?

P: "బావుంది, మొన్న మావాడి ఫోన్ లాక్కుంటే నామీద కత్తితో ఎటాక్ చేసాడు".

TH: ఓహో వయొలెన్స్ సిండ్రోమ్ అన్నమాట, మాదగ్గర దానికి ట్రీట్మెంట్ వుంది.

P: "అలాగే ఫోన్ వాడద్దని వాళ్ళమ్మ మందలించేసరికి మా అమ్మాయ్ ఇల్లు వదలి వెళ్ళిపోయింది. వారం రోజుల పాటు వెతికాక వాళ్ళ ఫ్రెండ్ ఇంట్లో దొరికింది. బలవంతంగా ఇంటికి తీసుకొస్తే పోలీస్ కంప్లైంట్ ఇచ్చింది నా తల్లి దండ్రులు నన్ను ఆత్మహత్యకు పురిగొల్పుతున్నారు అని. పోలీసులు కేస్ రిజిస్టర్ చేసారు. వాళ్ళను వదిలించుకోటానికి రెండు లక్షలు ఖర్చయింది. అప్పటినుంచీ ఎందుకైనా మంచిదని మా ఇంట్లో మా రక్షణ కోసం ఒక బౌన్సర్ ని పెట్టుకున్నాం. బౌన్సర్ కీ ముప్పై వేలు జీతం".

TH: మరి అదే కంటిన్యూ చేయక పోయారా?

P: "ఇప్పటికే ఆ బౌన్సర్ కోసం,పోలీసుల కోసం, ఇద్దరు పిల్లల ఫోన్ల కోసం, రీచార్జ్ కోసం మా ఇంట్లో సగం పోర్షన్ అమ్మేసాం. మిగతాది కూడా అమ్మితే మేము రోడ్ న పడతాం". 

TH: ఓకే, అర్ధమయింది. కాని మా ఫీజ్ ఎలా కడతారు మరి?

P: "మీకు కట్టటానికి మా ఇంటి మీద బాంక్ లోన్ తీసుకున్నాం..". 

TH: గుడ్...... రేపే మీ పిల్లల్ని తీసుకొచ్చి జాయిన్ చేసేయండి.

P: "మేమెలా తీసుకొస్తాం? ఇక్కడికి తీసుకొస్తామని తెలుస్తే వాళ్ళు అన్నంలో పురుగుల మందు పెట్టి మమ్మల్ని చంపేస్తారు". 

TH: ఓకే.... .అయితే మా సెక్యూరిటీ వాళ్ళను పంపిస్తాం. వాళ్ళు తాళ్ళతో కట్టేసి తీసుకొస్తారు. అలా రిస్క్ తీసుకుంటున్నందుకు ఇంకో పాతిక వేలు కట్టాలి.

P: "అంత సీన్ అవసరం లేదు. మా పిల్లలు రాత్రి పన్నెండు నుంచి తెల్లారు జామున నాలుగింటివరకూ వాళ్ళ వాట్సాప్ గ్రూప్స్ తో చాటింగ్ చేస్తూంటారు. ఆ టైములో వాళ్లకు సృహ వుండదు. ఈజీగా ఎత్తుకొచ్చి మీ వాన్ లో పడేయవచ్చు". 

TH: అలా అయితే పదివేలు కట్టండి చాలు.

P: "ఇంతకూ మీరు వాళ్ళను మళ్ళీ ఆ మెషిన్ లైఫ్ నుంచి మనిషి లైఫ్ లోకి ఎలా తీసుకొస్తారు?".

TH: ముందు వాళ్ళను సెల్ ఫోన్ డి–ఎడిక్షన్ హాస్టల్ లో పెడతాం. అక్కడ రకరకాల ట్రీట్మెంట్ ఇస్తాం. మా సైఖియాట్రిస్ట్ వాళ్లకు మైల్డ్ షాక్స్ ఇస్తాడు. తరువాత, వాళ్లoదర్నీ ఒక హాల్లో కూర్చోబెట్టి ఫోన్ లేకుండా ఎలా మాట్లాడు కోవాలో నేర్పిస్తాం. ఆ తరువాత, ఆటలు, పాటలు నేర్పిస్తాం. జంతువులు ఫోన్లు లేకుండా ఎంత హాపీగా ఉంటున్నాయో డాక్యుమెంటరీలు చూపిస్తాం. పాత కాలంలో ఫోన్లు లేనప్పుడు ప్రజలు ఎంత హాపీగా కలసి మెలసి వుండేవారో మూవీస్ ద్వారా చూపిస్తాం. తల్లిదండ్రుల్ని బంధువులను ఎలా గుర్తు పట్టాలో ట్రైనింగ్ ఇస్తాం. డమ్మీ తల్లిదండ్రుల్ని ఎరేంజ్ చేసి వాళ్ళు ఎంతగా పిల్లల్ని ప్రేమిస్తారో ట్రయల్ రన్స్ ఇస్తాం. ఫోన్ లేకపోయినా మనం బతకవచ్చు అనే ఎక్స్పెరిమెంటల్ ఫిలిమ్స్ చూపిస్తాం...

P: "ఒక డౌట్ సార్".

TH: ఏంటది?

P: "ఒకవేళ అప్పటికీ పిల్లలు మారక పోతే?".

TH: అప్పుడు వాళ్ళ తల్లిదండ్రులను వేరే హోమ్ లో చేర్చుకుంటాం.

P: "ఎందుకు?".

TH: అలాంటి రిపేర్ కి పనికిరాని పిల్లలతో ఎలా శేష జీవితం గడపాలో తల్లిదండ్రులకు ట్రైనింగ్ ఇస్తామన్న మాట. దానికి ఫీజ్ తీసుకోము. ఫ్రీ.

ఎందుకంటే, అప్పటికే వాళ్ళు, పొలాలు, స్థలాలు, ఇల్లు అమ్ముకొని ఆరిపోయి వుంటారు గనక...

భవిష్యత్తి లో జరిగే పరిణామాలు తెలియజేయాలి అన్న  సదుద్దేశం తో ఈ చిన్న వ్యంగ్య గా విషయం తెలియచేయడం జరిగింది.